1. 1We vragen om rust vandaag, en een kalmte ongeschokt door wereldse verschijnselen. 2We vragen om vrede en stilheid, te midden van alle beroering, ontstaan uit botsende dromen. 3We vragen om veiligheid en geluk, hoewel we naar gevaar en ellende schijnen te kijken. 4En we bezitten de gedachte die ons vragen beantwoorden zal met datgene waarom we verzoeken.

2. 1‘Ik rust in God.’ 2Deze gedachte zal jou de rust en kalmte, vrede en stilheid, en de veiligheid en het geluk brengen die je zoekt. 3‘Ik rust in God.’ 4Deze gedachte heeft de kracht de sluimerende waarheid in jou te wekken, wier visie voorbij verschijningsvormen ziet naar diezelfde waarheid in alles en iedereen. 5Dit is het eind van lijden voor heel de wereld en voor iedereen die ooit gekomen is en nog komen zal om hier een tijdje te verwijlen. 6Dit is de gedachte waarin Gods Zoon opnieuw geboren wordt, om zo zichzelf te herkennen.

3. 1‘Ik rust in God.’ 2Volkomen onversaagd zal deze gedachte jou door storm en strijd heendragen, voorbij ellende en pijn, voorbij verlies en dood, tot aan de zekerheid van God. 3Er is geen lijden dat ze niet genezen kan. 4Er is geen probleem dat ze niet kan oplossen. 5En er is geen verschijningsvorm die niet in waarheid zal verkeren voor de ogen van jou die rust in God.

4. 1Dit is de dag van vrede. 2Jij rust in God, en terwijl de wereld wordt verscheurd door stormen van haat, blijft jouw rust volkomen onverstoord. 3De rust van de waarheid is de jouwe. 4De schijn der dingen kan zich niet meer aan je opdringen. 5Je roept allen op zich bij jou aan te sluiten in jouw rust, en ze zullen horen en tot je komen, omdat jij rust in God. 6Ze zullen geen andere stem horen dan de jouwe, omdat jij jouw stem aan God gegeven hebt, en nu rust je in Hem en laat Hem door jou spreken.

5. 1In Hem ken je geen kommer en geen zorgen, geen lasten, geen onrust en geen pijn, geen angst voor de toekomst en geen spijt om het verleden. 2In tijdloosheid rust je, terwijl de tijd voorbijgaat zonder zijn stempel op jou te drukken, want jouw rust kan nooit veranderen, op geen enkele manier. 3Jij rust vandaag. 4En wanneer jij je ogen sluit, verzink je in de stilheid. 5Laat door deze perioden van rust en verademing je denkgeest worden gerustgesteld dat al zijn uitzinnige fantasieën slechts koortsdromen waren die voorbij zijn. 6Laat hij stil zijn en dankbaar zijn genezing aanvaarden. 7Geen angstige dromen zullen er meer komen, nu jij rust in God. 8Neem tijd vandaag om uit dromen weg te glijden naar vrede toe.

6. 1Elk uur dat jij je rust neemt vandaag, wordt iemands vermoeide denkgeest plotseling verblijd, breekt een vogel met gebroken vleugels in zingen uit, en gaat een beek die lang heeft drooggestaan weer stromen. 2De wereld wordt opnieuw geboren iedere keer wanneer jij rust en je elk uur herinnert dat je gekomen bent om de vrede van God in de wereld te brengen, opdat die, samen met jou, tot rust mag komen.

7. 1Met elke vijf minuten dat jij rust vandaag, is de wereld dichter bij ontwaken. 2En het tijdstip, dat rust het enige is wat er zal zijn, nadert voor alle uitgeputte en vermoeide denkgeesten, te moe nu om hun weg alleen te gaan. 3En ze zullen horen dat de vogel begint te zingen en zien dat de beek opnieuw begint te stromen, met herboren hoop en hernieuwde energie om lichtvoetig de weg te kunnen bewandelen die al gaande plotseling gemakkelijk blijkt.

8. 1Jij rust in de vrede van God vandaag en roept je broeders op vanuit jouw rust om hen te leiden naar hun rust, tezamen met jou. 2Je zult getrouw aan je opdracht zijn vandaag, niemand vergetend, iedereen binnenhalend in de grenzeloze cirkel van jouw vrede, het gewijde heiligdom waarin jij rust. 3Open de tempeldeuren en laat hen komen, van over heel de wereld en ook van heel nabij; je verre broeders en je naaste vrienden; vraag hen allen hier naar binnen om te rusten met jou.

9. 1Je rust in de vrede van God vandaag, kalm en onbevreesd. 2Elke broeder komt nu zijn rust vinden en biedt jou die aan. 3We rusten samen hier, want zo wordt onze rust compleet gemaakt, en wat wij vandaag geven, ontvingen we reeds. 4Tijd is niet de behoeder van wat we geven vandaag. 5We geven aan ongeborenen en aan hen die zijn heengegaan, aan elke Gedachte van God, en aan de Denkgeest waarin deze Gedachten werden geboren en waarin ze rusten. 6En we herinneren hen aan hun rustplaats iedere keer als we onszelf vertellen: ‘Ik rust in God.’