1. 1Soms levert het in het onderwijs profijt op de leerling terug te brengen tot praktische aangelegenheden, vooral nadat je hebt doorgenomen wat theoretisch schijnt en ver lijkt af te staan van wat hij al heeft geleerd. 2Dit zullen we vandaag doen. 3We zullen niet spreken over hoogstaande, wereldomvattende ideeën, maar in plaats daarvan stilstaan bij profijt voor jou.

2. 1Jij vraagt niet te veel van het leven, maar veel te weinig. 2Wanneer je toestaat dat jouw denkgeest wordt aangetrokken tot lichamelijke aangelegenheden, tot dingen die je koopt, tot aanzien zoals de wereld dat waardeert, vraag je om verdriet, niet om geluk. 3Deze cursus doet geen poging het weinige dat je hebt van jou af te nemen. 4Hij probeert niet utopische ideeën in de plaats te stellen van genoegens die de wereld bevat. 5Er zijn geen genoegens in de wereld.

3. 1Vandaag zetten we de werkelijke criteria op een rij waaraan jij alle dingen kunt toetsen die je meent te verlangen. 2Tenzij die aan deze gegronde vereisten voldoen, zijn ze het verlangen allerminst waard, want ze kunnen slechts de plaats innemen van wat meer te bieden heeft. 3Jij kunt de wetten die de keuze bepalen niet maken, evenmin als jij de alternatieven kunt maken waaruit je kiezen kunt. 4Kiezen kun je, sterker nog, dat moet je. 5Maar het is verstandig de wetten te leren die je in beweging zet wanneer je kiest, en te weten tussen welke alternatieven je kiest.

4. 1Wij hebben al beklemtoond dat er maar twee zijn, hoeveel het er ook lijken. 2De keuzeruimte is bepaald en dat kunnen we niet veranderen. 3Het zou hoogst onheus zijn tegenover jou om geen limiet te stellen aan de hoeveelheid alternatieven en zo jouw uiteindelijke keuze te vertragen totdat je ze in de tijd allemaal had overwogen, en jou niet ondubbelzinnig naar de plaats te voeren waar maar één keuze moet worden gemaakt.

5. 1Een andere milde en verwante wet is dat er geen compromis mogelijk is in wat jouw keuze je moet brengen. 2Ze kan jou niet maar een beetje geven, want er is geen tussenmaat. 3Elke keuze die jij maakt, brengt jou alles of niets. 4Daarom, als je de criteria leert waarmee jij alles van niets kunt onderscheiden, zul jij de beste keuze maken.

6. 1Ten eerste, als je iets kiest dat niet voor altijd blijft bestaan, heeft wat je gekozen hebt geen waarde. 2Een tijdelijke waarde is zonder enige waarde. 3Tijd kan nooit een waarde wegnemen die werkelijk is. 4Wat vervluchtigt en sterft, is er nooit geweest en heeft niets te bieden aan degene die het kiest. 5Hij wordt door een niets misleid, in een vorm die hij prettig denkt te vinden.

7. 1Vervolgens, als je ervoor kiest iets van iemand anders weg te nemen, zul jij niets overhouden. 2Dit komt doordat je, wanneer jij hem zijn recht op alles ontzegt, jezelf ook je recht daarop hebt ontzegd. 3Daarom zul je de dingen die jij werkelijk hebt, niet herkennen, omdat je ontkent dat ze er zijn. 4Wie iets probeert weg te nemen is misleid door de illusie dat verlies winst opleveren kan. 5Maar verlies kan alleen maar verlies opleveren, en niets meer dan dat.

8. 1Op je volgende overweging zijn alle andere gebaseerd. 2Waarom heeft de keuze die jij maakt waarde voor jou? 3Waardoor wordt jouw denkgeest ertoe aangetrokken? 4Welk doel dient ze? 5Hier kun je het makkelijkst van al worden misleid. 6Want wat het ego wenst, herkent het niet. 7Het spreekt de waarheid zelfs niet wanneer het die waarneemt, want het moet het aureool behouden dat het gebruikt om zijn doelen te beschermen tegen vlekken en roest, opdat jij kunt zien hoe ‘onschuldig’ het is.

9. 1Maar zijn camouflage is een dun vernisje, dat alleen diegenen kan misleiden die zich ermee tevredenstellen te worden misleid. 2Zijn doelen zijn zonneklaar voor ieder die de moeite neemt ernaar te zoeken. 3Hier wordt de misleiding verdubbeld, want degene die misleid wordt, zal niet merken dat hij er eenvoudig niet in is geslaagd iets te winnen. 4Hij zal geloven dat hij de verborgen doelen van het ego heeft gediend.

10. 1Maar alhoewel hij probeert het aureool van het ego helder voor ogen te houden, moet hij toch wel de vlekkerige randen en de roestige kern ervan zien. 2Zijn vergissingen, die geen uitwerking hebben, lijken hem zonden toe, omdat hij de vlekken als iets van hemzelf beschouwt, de roest als een teken van diepe onwaardigheid in hemzelf. 3Hij die niettemin de doelen van het ego in stand wil houden en ze als de zijne wil dienen, maakt volgens de voorschriften van zijn gids geen vergissingen. 4Deze leiding onderwijst dat het een dwaling is te geloven dat zonden slechts vergissingen zijn, want wie zou voor zijn zonden willen lijden als dit zo was?

11. 1En zo komen we aan het keuzecriterium dat het moeilijkst te geloven is, omdat zijn onmiskenbaarheid door vele lagen duisterheid wordt bedekt. 2Als jij je op een of andere manier schuldig voelt over je keuze, heb je toegestaan dat de doelen van het ego zich tussen de werkelijke alternatieven hebben ingeschoven. 3En zo besef jij niet dat er maar twee zijn, en het alternatief dat je gekozen denkt te hebben lijkt angstwekkend, en veel te gevaarlijk om slechts het niets te zijn dat het feitelijk is.

12. 1Alle dingen zijn waardevol of waardeloos, wel of in het geheel niet nastrevenswaard, volkomen wenselijk of niet de minste moeite waard. 2Kiezen is juist hierdoor gemakkelijk. 3Complexiteit is niets anders dan een rookgordijn dat het uiterst simpele feit verhult dat geen enkele beslissing moeilijk kan zijn. 4Wat is je winst wanneer je dit leert? 5Die is veel groter dan jou slechts makkelijk en zonder pijn keuzes te laten maken.

13. 1De Hemel zelf wordt bereikt met lege handen en een open denkgeest, die met niets komt om alles te vinden en er als het zijne aanspraak op te maken. 2We zullen proberen deze staat vandaag te bereiken, waarbij we zelfmisleiding afleggen en eerlijk bereid zijn alleen daaraan waarde te verlenen wat echt waardevol en werkelijk is. 3Onze twee langere oefenperioden van vijftien minuten elk beginnen als volgt:

4Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft; alleen wat waarde heeft, zoek ik, want alleen dat wens ik te vinden.

14. 1En ontvang dan wat iedereen wacht die onbelast de poort van de Hemel bereikt, welke bij zijn komst openzwaait. 2Mocht je jezelf gaan toestaan wat nodeloze lasten te verzamelen, of te geloven dat je voor een paar moeilijke beslissingen staat, antwoord dan vlug met deze eenvoudige gedachte:

3Ik zal geen waarde geven aan wat geen enkele waarde heeft, want mij behoort het waardevolle toe.