1. 1Vader, onze ogen gaan ten langen leste open. 2Uw heilige wereld wacht ons, nu ons zicht eindelijk is hersteld en we kunnen zien. 3We dachten dat we pijn leden. 4Maar we waren de Zoon die U geschapen hebt vergeten. 5Nu zien we dat de duisternis onze eigen inbeelding is, en dat er licht is dat we kunnen aanschouwen. 6De visie van Christus verandert duisternis in licht, want angst moet wel verdwijnen wanneer liefde is gekomen. 7Laat me vandaag Uw heilige wereld vergeven, zodat ik haar heiligheid kan zien en begrijpen dat ze slechts de mijne weerspiegelt.

2. 1Onze Liefde wacht ons nu we naar Hem toegaan, en vergezelt ons om ons de weg te wijzen. 2Hij schiet in niets tekort. 3Hij het Einddoel dat we zoeken, en Hij het Middel waardoor we tot Hem gaan.