LES 342
Ik laat op alles vergeving rusten, want zo wordt vergeving mij geschonken.
1. Ik dank U, Vader, voor Uw plan mij te verlossen uit de hel die ik heb gemaakt. 2Hij is niet werkelijk. 3En U hebt mij het middel verschaft om zijn onwerkelijkheid aan mij te bewijzen. 4De sleutel ligt in mijn hand, en ik heb de deur bereikt waarachter het eind van dromen ligt. 5Ik sta voor de Hemelpoort, en vraag me af of ik naar binnen zal gaan om thuis te zijn. 6Laat ik vandaag niet opnieuw dralen. 7Laat me alles vergeven en laat de schepping zijn zoals U haar wilt en zoals ze is. 8Laat ik me herinneren dat ik Uw Zoon ben, en laat me, nu ik deze deur eindelijk open, in het schitterende licht van de waarheid alle ilussies vergeten, terwijl de herinnering van U tot mij terugkeert.
2. Broeder, vergeef me nu. 2Ik kom tot je om jou met mij mee naar huis te nemen. 3En terwijl we gaan, gaat de wereld met ons mee op onze weg naar God.