1. 1Ik heb inderdaad de wereld verkeerd begrepen, omdat ik mijn zonden erop heb gelegd en die naar me terug zag kijken. 2Hoe venijnig leken ze! 3En hoe misleid was ik te denken dat wat ik vreesde zich in de wereld bevond, in plaats van enkel in mijn denkgeest. 4Vandaag zie ik de wereld in de hemelse zachtaardigheid waarmee de schepping straalt. 5Er schuilt geen angst in. 6Laat niet de uiterlijke schijn van mijn zonden het hemelse licht verduisteren dat de wereld overstraalt. 7Wat daar weerspiegeld wordt, huist in de Denkgeest van God. 8De beelden die ik zie, weerspiegelen mijn gedachten. 9Toch is mijn denkgeest één met die van God. 10En zo kan ik de zachtaardigheid van de schepping zien.

2. 1In stilte wil ik naar de wereld kijken, die Uw Gedachten slechts weerspiegelt alsook de mijne. 2Laat ik onthouden dat ze dezelfde zijn en ik zal de zachtaardigheid van de schepping zien.